«دارایی‌های روان‌شناختی» انسان نیز دسته دیگری از عناصر مهم روان‌شناختی آدمی را تشکیل می‌دهند. انسان از دیرباز به آن‌چه در درون دارد و متعلق به خویشتن است، توجه کرده،  آن را با دارایی‌های  بیرونی مقایسه کرده و در مقام اندیشه و قضاوت عقلانی، سرمایه‌های درونی را بر مایملک بیرونی ترجیح داده است. شرافت انسانی، کرامت، ایمان، آزادگی، یقین، عشق، استقلال، صفای باطن، سخاوت، درد درون، وجدان، آسودگی ضمیر و… سرمایه‌هایی‌اند که آدمیان آن‌ها را با دارایی‌های بیرونی مقایسه کرده و می‌کنند. برخی از کارها، علاوه بر انرژی روانی و درگیر کردن فعالیت‌های شناختی، مستلزم استفاده از این سرمایه‌های درونی‌اند. وقتی کسی ناگزیر به التماس به دیگری می‌شود، کرامت، استقلال و برخی دیگر از سرمایه‌های روانی خویش را هزینه می‌کند. وقتی کسی برای رسیدن به چیزی یا اجتناب از مشکلی که احتمالاً ممکن است برای او پیش آید، ناگزیر از دروغ‌گویی می‌شود، برخی ازمهم‌ترین دارایی‌های روانی خویش را خرج می‌کند.